Handknijpsels

Handknijpsels vormden een onderdeel van de tentoonstelling DWWWL/De wereld waarin we leven (2017). Deelnemers én toekomstige bezoekers aan de tentoonstelling werden uitgenodigd om een handafdruk in klei te maken. Door een brok zachte klei met de hand samen te knijpen. Elk lichaam laat zo een handvaardig spoor na in de materie. Een spoor van dat moment van het zijn. Het is een handeling die tot de oudste behoort van de mens die aan de materie een vorm geeft. Geen wonder dat we nog andere voorbeelden vinden van toepassingen van deze handgrepen en vuistregels …

DWWWL

Proefopstelling van de handknijpsels als (pre)historische artefacten.

Carte Blanche

@ SLAC, Leuven

Tijdens de vernissage van de tentoonstelling Carte Blanche in het SLAC/Academie Beeldende Kunst Leuven op 14 november 2017 werden de bezoekers door atelier De FactorY uitgenodigd aan een cocktailtafel om handknijpsels te maken. De klei was wat te nat voor een vlotte handdruk, maar toch werd gul bijgedragen.

Een volle of een lege hand?

@ OPEK, Leuven

Een handknijpsel zou je als het negatief van je hand kunnen beschouwen. Ware het niet zo vol! Het inspireerde kunstdocent Etienne Van Deyck om zijn leerlingen aan te zetten handknijpsels te maken en deze als uitgangspunt (model) te gebruiken voor enkele grafische experimenten. De resultaten werden getoond door De Y onder de titel De Volheid van de Leegte (of is het vice versa?). En deze presentatie met deskundige uitleg door Etienne zelf gaf weer aanleiding tot een door hem verzorgde workshop in het atelier De FactorY.

10 seconds sculptures – action

@ trampoline, Antwerp

Manon van den Eeden: «Making time. 500 kilos of clay, converted into the act of making sculptures in sequences of 10 seconds. This action is an investigation of time by making time, resulting in a personal, intuitive, but strictly defined work of art, where time and the act of making are key.»

The action started on 21.10.2017 at 2.00 pm and ended at 6.10 pm, once Manon van den Eeden finished using the 500 kg of clay. The action could be followed from the street, through the windows of the gallery, and from the entrance door of the gallery.

www.trampolinegallery.com/manon-van-den-eeden-making-time

www.manonvandeneeden.com/

Clay clumps moulded by clenched fists

De Zuid-Afrikaanse kunstenaar Dineo Seshee Bopape gebruikt in haar omvangrijke installaties, verhalen waarin het materiële en het ontastbare samenkomen, naast allerlei (bak)stenen, rotsen, zand, grondstoffen, … ook handknijpsels. Aldus zijn in de installatie Lerole: The Struggle of Memory Against Forgetting een tweeduizendtal zgn. ‘clay clumps moulded by clenched fists’ opgenomen. Deze installatie werd getoond n.a.v. de Wiener Festwochen 2017 in de tentoonstelling The Conundrum of Imagination in Museum Leopold en nadien hernomen als solotentoonstelling in Witte de With.

“Bij aankomst van de nieuwe (politieke) gevangenen op Robbeneiland, waar Sobukwe (prominent Zuid-Afrikaans dissident, 1924-1978) gevangen zat, nam hij een vuistvol aarde en stak deze omhoog als eregroet aan de nieuwkomers. In de installatie is dit gebaar verbeeld in klei, gevormd in de vuist van de kunstenaar en daarna gedroogd en gebakken tot steenharde sculpturen. Het zijn de tastbare overblijfselen van een krachtinspanning, van eigenaarschap en het potentieel van daadkracht.” _ Witte de With

Ook in een andere installatie, eveneens uit 2017 getoond in de Darling Foundry in Montreal, komen handknijpsels voor.

Een overzicht van Seshee’s recente werk vind je op seshee.blogspot

Things in Our Hands

In een totaal ander materiaal vinden we handknijpsels terug bij het kunstenaarsduo Anetta Mona Chisa & Lucia Tkacova. Het werk Things in Our Hands (2014) bestaat uit objecten gegoten uit gesmolten euromuntstukken en gaat over de dubbelzinnige natuur van geld.

“Things in Our Hands is a series of sculptures made out of melted euro coins, looking like mysterious tools, weapons of a dark cult or unidentifiable archaeological findings. The casts are hard and fragile, pointy and round, sharp and ergonomic, pragmatic and strange. Here, money is liberated from its symbolical value and can be used as hand axes, as useful survival means: for digging, cutting, stabbing, splitting. Similarly to the narrative of money itself, these sculptures trace the shift from concrete to abstract. Made by human hands and inheriting their shapes, they incarnate the bittersweet relation between our bodies and money, the ephemerality of both, and foreshadow their ends.” _ www.chitka.info/things